Tom Schotte, Virginie Ortegat en Sander Schotte nieuwe Belgische kampioenen
17 november 2024Voor de 41e keer in de geschiedenis verzamelden spelers voor een Belgisch kampioenschap. De zoektocht naar drie nieuwe kampioenen werd aangevangen in Diegem, waar Daphne en Karen onze gastheer en gastvrouw waren. Er waren twee afgescheiden toernooizalen en een derde speeltafel in de ontspanningsruimte voorzien. 24 spelers maakten hun opwachting en iedereen kwam in aanmerking voor de Belgische titel.
We noteerden de come-back van Tuur Jena, die eerder in 2018 een toernooi speelde in Groot-Bijgaarden. Met 11 gevorderden, 1 beginner en 12 beloften was er een mooie spreiding van niveau.
Gevorderden
Bij aanvang van het toernooi was er een kransje spelers kandidaat voor een van de twee finaleplekken. Niet in het minst Tom Schotte, 14-voudig Belgisch kampioen. Toch was dit niet zijn jaar en leed verschillende nederlagen. Ralph Reijnders versloeg hem meerdere keren en ook Nick Reunes slaagde hierin. Dispong Kiatnarongrob speelde een sterk EK en wordt elk jaar sterker. Ook Virginie Ortegat, die een sterke come-back maakte in Ursel eerder dit jaar, maakte aanspraak op de top twee. Zes andere gevorderden bewezen eerder dat ze deze spelers kunnen verslaan. Het was dus een kwestie van opletten en vooral geen domme nederlagen incasseren, en tegelijkertijd ook nog zoveel mogelijk stenen verzamelen bij een mogelijk gelijk aantal overwinningen.De mogelijke scherprechters deden meteen hun werk: Nick Reunes verloor van Wouter Thijs (27-37) in ronde een en Ralph Reijnders van Brecht Van Damme (31-33) in ronde twee. Ook Virginie Ortegat moest in de tweede ronde een nederlaag incasseren tegen Nancy Darck (26-38). Enkel Tom Schotte en Dispong Kiatnarongrob waren ongeschonden hun eerste twee partijen doorgekomen.
In de derde ronde kwam er nog altijd geen duel tussen de vijf favorieten en scoorde elk van hen een extra punt. Wouter Thijs versloeg Brecht Van Damme (22-42) en bleef ongeslagen net als Tom Schotte en Dispong Kiatnarongrob. Ook in de vierde geen onderling duel tussen de favorieten, maar Ralph Reijnders verloor zijn tweede partij, een 24-40 tegen Dimitri Vaes. Hij stond meteen voor een quasi onmogelijke opdracht.
In het duel der ongeslagen spelers versloeg Tom Schotte de Thaise resident (15-49) en scoorde tegelijkertijd belangrijke stenen. Ook Nick Reunes deed dit, met een indrukwekkende 0-64 tegen Dimitri Vaes. Ook Wouter Thijs en Virginie Ortegat scoorden hun vierde punt.
Met nog twee partijen te spelen, werd het duidelijk dat waarschijnlijk zes punten nodig zouden zijn voor de finale. Bovengenoemde vijf spelers met vijf of vier punten gingen de strijd aan voor de twee finaleplaatsen. Of zou door een twist in de uitslagen 5/7 nog voldoende kunnen zijn? De zesde ronde werkt vaak als een soort virtuele halve finale en dit was deze keer niet anders. Tom Schotte versloeg Wouter Thijs (55-9) en werkte aan zijn tie-break. Dispong Kiatnarongrob schakelde Virginie Ortegat virtueel uit (19-45) en Nick Reunes hield Brecht Van Damme af (51-13). Met Tom Schotte op zes punten (tie-break 463) en Nick Reunes (tie-break 475) en Dispong Kiatnarongrob (tie-break 446) op vijf punten leek de concurrentie uitgeteld. Ralph Reijnders met vier punten (tie-break 436) en vier andere spelers hadden een te grote achterstand opgelopen.
Het is nog niet vaak voorgekomen dat een speler ondanks een zes uit zes toch geen zekerheid had verworven over de finale. Een nederlaag van Tom Schotte tegen rechtstreeks concurrent Nick Reunes en een ruime overwinning van Dispong Kiatnarongrob tegen Dimitri Vaes zou kunnen betekenen dat de ongeslagen leider in de laatste ronde zomaar terug zou zakken naar een derde stek. Al snel werd duidelijk dat hun partij heel belangrijk zou worden, want Dispong Kiatnarongrob had een makkelijke en belangrijke ruime winst op het bord getoverd (50-14). Dat betekende dat Nick Reunes absoluut een overwinning nodig had en zo geschiedde (30-34). Bij het invoeren van de laatste uitslagen was de spanning te snijden. Een luide 'oef' in het kamp van Tom Schotte (tie-break 575) en Nick Reunes (tie-break 574) en teleurstelling bij Dispong Kiatnarongrob (tie-break 551).
Beloften
Geen aparte finale of prijzen voor de beste belofte, maar dit verdient zeker een aparte categorie. Drie beloften eindigden met vier overwinningen: Tuur Jena, Karen Van Landeghem en Wout Schotte. Gefeliciteerd! Tuur Jena slaagde er als enige in een gevorderde speler te kloppen. Hij versloeg Nadja De Moor in de zevende en laatste ronde.Jeugd
Bij de jeugd waren er twee spelers die er bovenuit staken. Zowel Wout als Sander Schotte wonnen de partijen die ze moesten winnen en waren bij aanvang van de laatste ronde reeds zeker van hun plaats in de finale. Verschillende andere junioren had slechts een punt minder, maar konden qua stenenaantal de broers niet meer bijbenen. Myrthe Demoor behaalde uiteindelijk de derde plaats bij de junioren.Vrouwen
Zeven vrouwen in de strijd voor twee finaleplaatsen met een uitgesproken favoriet en twee uitdagers. Virginie Ortegat had veruit de hoogste ranking en maakte die favorietenrol ook waar met 5/7. Ze lag zelfs lang in een goede positie voor de grote finale. Nancy Darck plaatste zich eveneens voor de finale met 4/7. De kampioene van vorig jaar, Nadja De Moor, miste de kans om eveneens op vier punten te komen na een nederlaag in de laatste ronde. Echter, haar stenenaantal was sowieso te slecht geweest om Nancy Darck nog te kunnen bedreigen, waardoor de finale in feite al na zes rondes bekend was.Finales
Drie finales met drie winnaars:- Tom Schotte versloeg Nick Reunes met 27-37 en haalt zo zijn 15e nationale titel binnen. Marcel Peperkamp blijft steken op twee nationale titels en wordt voor de achtste keer vice-Belgisch kampioen.
- Virginie Ortegat behaalt haar eerste nationale titel bij de vrouwen na een 42-22 overwinning tegen Nancy Darck. Virginie Ortegat was al eerder vier keer de beste vrouw in het Belgisch Kampioenschap, maar toen werd de titel nog niet officieel toegekend.
- Sander Schotte haalt zijn derde Belgische titel bij de jeugd na 17-47 tegen Wout Schotte, die op zijn beurt zijn vijfde opeenvolgende vice-Belgische titel binnenhaalt.